A Fundación Triángulo reparte mochilas «diques» e aprópiase dos insultos que reciben as lesbianas no Día da Visibilidade Lésbica
Marimachos, diques, camioneiros ou diques. Son algúns dos insultos que adoitan recibir as lesbianas e que, un ano máis, no Día da Visibilidade Lésbica, dan a volta para apropiarse delas e romper cos prexuízos. O Fundación Triángulo Repartiu mochilas con estes nomes e encheu de bolos para conmemorar este acontecemento.
As mochilas foron entregadas a institucións e medios de comunicación. «Somos lesbianas e levamos pesadas mochilas cheas de prexuízos e insultos, cheas de negacións e renuncias.«, explican desde a fundación. Non é a primeira vez que lle dan a volta aos insultos para ser vistos, por exemplo, repartindo tortillas.
Apropiación da lingua
«Dende a visibilidade, dende a reapropiación daqueles insultos que pretendían corrixirnos, interpelámosvos para que dende o lugar que ocupades deixedes de ser transmisor de discriminación e vos sumedes ao traballo para conseguir que, dende o recoñecemento das nosas identidades, todos teñen as mesmas oportunidades e dereitos«, declaran os promotores desta iniciativa.
«Por iso as mulleres lesbianas Fundación Triángulo Entregamos esta mochila chea de bolos para seguir insistindo na necesidade de ser nomeados, visibilizados, recoñecidos, sen tapar que amamos, desexamos, vivimos, pagamos impostos e ata ter fillos, fillas, fillos con outros. mulleres", engaden.
La Fundación Triángulo destaca que «As mulleres lesbianas existiron sempre, aínda que finxiron que nunca existiríamos.«. Por iso consideran que isto é 26 de abril «segue sendo fundamental seguir facendo fendas no patriarcado que nos nega máis de tres veces«.
Finalmente, a iniciativa contempla o caso das mulleres en situación de especial vulnerabilidade ou pertencentes a comunidades nas que o acceso ao aborto presenta dificultades específicas. Neste sentido, en España "A miña voz, a miña decisión" presta especial atención ao caso das mulleres migrantes en situación administrativa irregular, para as que a interrupción voluntaria do embarazo adoita ser nin accesible nin segura.
Algúns futbolistas xa se puxeron en contacto urbano, mostrando o seu apoio coa finalidade de eliminar os tabús ao respecto no fútbol, «non só no sector profesional, senón tamén no deporte afeccionado», e o activista confesa que anteriormente «Houbo varias consideracións por parte dos xogadores sobre a saída, pero sempre colapsaron porque alguén se asustou e despois todos cancelaron", di. «Sei que realmente o querían, pero faltoulles coraxe e coherencia, orientación e ánimo. E non había quen dicía: veña, que rematemos isto».
O coordinador confederal da Área LGTBI da UGT subliñou que un dos obxectivos prioritarios do sindicato é acabar cunha situación «inaceptable» no ámbito laboral, por iso xa pasaron á mesa de diálogo social co Ministerio de Traballo unha serie de medidas dirixidas Lei Trans e LGTBI, incluíndo a obrigatoriedade das empresas de 50 traballadores como mínimo de adoptar estas medidas.
A enquisa, que foi realizada a 800 españois maiores de idade, mostra que as persoas Os LGTBI son na súa maioría de esquerdas. O 45,3% dos enquisados situouse entre o 0 e o 4, sendo 0 a extrema esquerda, fronte ao 25,9% que o fixo en sentido contrario, á dereita. O 17,3% respondeu situándose no centro da táboa. O estudo reflicte que non existe diferenza significativa entre o colectivo e a poboación en xeral á hora de definirse ideoloxicamente, pero unha característica os distingue: máis aló da súa ideoloxía, as persoas LGTBI votan máis aos partidos de esquerda.
A actriz quixo pór fin a un rumor que a acompañaba desde que se publicaron unhas fotografías dos dous paseando. Los Angeles e compra de mobles. "Hai moito tempo que se especula", admite Cazador. 'Unha parte de nós quere acabar con todo iso, e outra parte di: 'Pero por que, non é cousa de ninguén!". Pero ao final"É algo que estou feliz de compartir. E creo que ela tamén se sente así.”, asegura na entrevista.
A pesar da gran presenza de futbolistas lesbianas ou bisexuais no campionato, foron 85 os que fixeron pública a súa orientación sexual, o FIFA non autorizou o uso da pulseira bandeira LGTBIQ + para reclamar os dereitos do grupo durante o torneo.
O ex-deputado de PSOE Carla Antonelli, que en outubro solicitou a retirada do seu partido polos atrasos na tramitación da lei trans, segue o debate deste xoves desde a tribuna de invitados do salón de plenos do Congreso dos Deputados, declarando “Hoxe é un día no que todas as emocións están á superficie, neste foro que incorpora a memoria dos dereitos civís deste país, como o matrimonio en igualdade ou a lei de identidade de xénero. Hoxe, despois de dous anos indescriptibles de loita, onde deixamos a pel no camiño, volveremos facer historia coa aprobación dunha lei xusta, necesaria e razoable, porque sempre estivemos no lado correcto da historia.".
A orixe deste monumento remóntase a 1998 cando Gwendolyn Ann Smith, unha activista transexual celebrou un acto en lembranza do asasinato de Rita Hester, unha muller transexual afroamericana asasinada en Massachussets. En resposta ao seu asasinato e á falta de respecto que os medios de comunicación mostraron á vítima, a dor e a indignación provocaron unha vixilia o venres seguinte (4 de decembro), na que participaron aproximadamente 250 persoas. A vixilia inspirou non só o Día Internacional da Conmemoración das Trans, pero tamén o proxecto de Internet Remembering our dead. Desde entón é unha tradición ler cada ano os nomes das persoas que morreron por ataques transfóbicos.
Entre as principais actividades do proxecto está a investigación entre países socios (Italia e España) identificar 10 boas prácticas á hora de previr a violencia machista entre a mocidade e concretamente nas primeiras relacións sexuais. A recollida de 200.000 datos anónimos mediante a creación dunha plataforma transnacional de análise de textos de Intelixencia Artificial para identificar problemas sociais urxentes en relación coa violencia machista e as primeiras relacións sexuais por parte da cidadanía en xeral e dos mozos e mozas en xeral. Barcelona, Madrid e Milán.
Numerosos activistas e organizacións de dereitos humanos criticaron a violencia do grupo extremista nas redes sociais, onde circularon varios vídeos do suceso.
Despois do evento, o Concello de Atarfe emitiu un bando no que dixo sentirse "profundamente conmocionado"polo atentado, feitos que condenou"enerxéticamente» e para os que pediron que a lei responda con «contundencia«.
Os desenvolvedores de "Rust", Garry Newman e Taylor Reynolds, xa anticipaba que a innovación podería levantar burbullas e máis aínda se temos en conta que o 95% dos usuarios habituais de “Steam” son homes: «Entendemos que é un tema delicado para moitos. Entendemos que quizais agora teñas un sexo co que non te identifiques na vida real e que isto che pode causar molestias e que non queres seguir xogando", sinalan, pero «Tecnicamente nada cambiou, xa que a metade da poboación xa se sentía así antes. A única diferenza é que agora o teu ID de Steam, e non o teu sexo real, determina se debes sentirte así.
Días antes, os partidos conservadores xeorxianos e o Igrexa Criticaran a organización do Marcha do orgullo en Tbilisi. E o primeiro ministro xeorxiano, Irakli Garibashvili, contribuíra aos ánimos tensos dicindo que o Marcha do Orgullo pode provocar un enfrontamento público. Todo isto creou un clima de tensión que impulsou aos grupos homófobos a saír o luns á caza de activistas. LGTBIQ +.
O expediente xa foi trasladado ao Congregación para a Doutrina da Fe, institución que se ocupa da investigación pederastia no mundo católico. O informe tamén foi entregado ao presidente da Conferencia Episcopal Juan José Omella, quen o trasladou ao tribunal eclesiástico de Barcelona.
pecado".
anudado nun branco e negro sobrio e elegante por unha boa causa, a de recadar fondos para a ONG Bombeiros sen Fronteiras que proporciona coñecementos, formación e recursos aos bombeiros que os precisen. As fotos para Calendario Pompiers 2016 estiveron a cargo de Fred Goudon o mesmo que fotografou para a inmortalidade o Dieux du Stade.
Shangay Lily foi autor das novelas «Escuela de Glamour» (Plaza & z) e «Machistófeles» (Suma de Letras, 2002) e dos ensaios «Men... e outras mascotas» (Temas de Hoy, 1999) e «Mari, podes pasarme os poppers? (DeBolsillo, 2002). Tamén publicou unha antoloxía dos seus monólogos teatrais baixo o título "Monólogos: vida en rosa, en vermello e en violeta" (Atrapasueños, 2013).
