Van Uytvanck, "Son gay, non enfermo"

bico de Alison Van Uytvanck Van Uytvanck, "Son gay, non enfermo"

Van Uytvanck, a tenista número 47 do mundo, celebrou o seu paso aos oitavos de final en Winbledon bicando a Greet Minnem, a súa parella

GAYLES.TV._ Chámase Alison pero no circuíto é coñecida como Van Uytvanck, aquela nena pelirroja coa cara chea de pecas que naceu en Vilvoorde (Bélxica) e que con 24 anos foi unha revelación en Winbledon. Na lista mundial ocupa o posto 47, pero esa diferenza de posición non lle impediu eliminar Garbiñe Muguruza na segunda volta e chegar aos oitavos de final tras vencer Anett Kontaveit. E ata o que chegou en Winbledon: o 9 de xullo caeu en oitavos de final ante o ruso. Daria Kasatkina. Alison ten unha profunda admiración Roger Federer e para o seu compatriota Kim Clijsters, ex número un e gañadora de catro maiores, pero tamén agradece a valentía dos que a precederon na súa saída como Martina Navratilova (18 grandes) ou Billie Jean King (12).

Pero todos estes detalles persoais e os seus méritos non transcenderían as páxinas deportivas se Alison non se bicase Saúdo Minnem, o seu compañeiro (que tamén é tenista por certo) para celebrar a súa vitoria ante o Kontaveit. Ademais, despois da reunión non tivo problemas para falar da súa orientación sexual: "Son gay, non estou enfermo, isto non é unha enfermidade. Non creo que me sinta máis libre agora, pero simplemente decidimos que non era só algo persoal ou algo que deberiamos gardar para nós, porque son feliz independentemente de se son home ou muller. "Sinto que non debemos avergoñarnos disto e por iso quero ser libre".. A belga refírese deste xeito a si mesma e á súa parella, catro anos máis nova e coa que vive.

Hai uns meses sorprendeu ao xornal suízo cunhas declaracións "Blick" no que explicou que sufrira acoso durante a súa etapa de júnior, arredor dos 15 anos, por parte doutros membros do circuíto de tenis:  "Atemidéronme, sufrín bullying. Foi un momento difícil. Se hai xogadoras novas que son lesbianas, non deberían ter medo de saír a contarllo. "Non é unha enfermidade"., Alison perdoa pero non esquece e por iso reservou algunhas palabras para quen a acosara: "Para os que me intimidaron antes, aquí estou. Os meus éxitos deportivos son as miñas respostas a eles. "Agora quizais entenderán mellor a dor que me provocaron"..

Así falas, Alison, sen complexos, sen medo e sen armarios, segue así, sorrindo, bicándose e logrando o éxito!

Fontes: vanaguardia.com, elpaís.com

GAYLES.TV

Televisión en liña 

Síguenos en: Facebook chilro Instagram

 

↑↓Comentar

Enderezo de correo electrónico non será publicado. Os campos obrigatorios están marcados con *