A revista masculina austríaca Vangardist decidiu lanzar na súa edición de maio, unha tirada de copias que foron impresas con tinta mesturada co sangue de tres persoas infectadas polo virus da sida.
Na portada di con letras granates “Esta revista foi impresa co sangue de persoas VIH+. Agora o asunto está nas túas mans". Da tirada total de 18.000 exemplares, 3.000 destináronse a esta iniciativa e cada un deles vén envolto nunha bolsa de plástico pechada coa inscrición "Rompe o selo e rompe o estigma".
O seu fundador e editor Carlos Andrés Gómez, emprendedora colombiana que leva 5 anos impulsando este proxecto editorial, afirma que o obxectivo desta curiosa iniciativa é romper os estigmas e prexuízos sociais que aínda existen cara ás persoas portadoras do virus e que moitos xustifican polo aumento dos casos de contaxio. . Nos últimos tempos debido a un certo relax e á percepción de que a SIDA xa ten cura.
Para imprimir a revista houbo que seguir estritos controis sanitarios para garantir que non había risco de contaxio para os lectores. Nun primeiro momento non atoparon laboratorios dispostos a procesar e esterilizar o sangue dos doadores, finalmente A Universidade de Medicina de Innsbruck en Austria aceptou o desafío.
O seguinte paso foi atopar unha empresa de impresión disposta a que as súas máquinas entrasen en contacto co sangue das persoas infectadas co virus. Todas as grandes empresas rexeitaron a proposta e só un pequeno taller de imprenta, Foro Donau Druck, acabou ofrecéndose a facer o traballo tras vencer algunhas reticencias. O empresario realizou persoalmente a tarefa nunha única quenda de noite.
A revista conta a historia de tres doadores que teñen a peculiaridade de posicionarse doutro xeito fronte ao contaxio. Dende a plena aceptación de Wyndham Mead, un homosexual de 26 anos de California, ao anonimato dun home heterosexual recentemente infectado que aínda non aceptou publicamente a súa situación. O trío péchao Wiltrut Stefaned, unha muller austríaca que foi infectada por un ex-marido abusivo. Actualmente ten unha longa e feliz relación cun home non infectado.
Aínda que algúns medios cualificaron a iniciativa de esperpéntica, o convencemento do director é claro: “Queremos que a xente leve a revista e faga unha comparación internamente. Non hai nada de malo en tocala, en achegarse a ela, en coñecela, como non hai nada malo con alguén que é VIH positivo.".
A idea é que en breve se vendan algúns números da revista co fin de recadar fondos para axudar a loitar contra a propagación do virus.
Noticias Gayles.tv
Televisión en liña
