EDITORIAL GAYLES.TV.- A sentenza leda “in voce” polo maxistrado encargado de xulgar os responsables da morte de Juan Andrés Benítez O 6 de outubro de 2013 abriu unha quebra de confianza no proceso xudicial que se seguiu e a sospeita bastante fundada de que estamos ante un caso de impunidade policial disfrazados de argumentos xurídicos.
Lembremos que Benítez foi un empresario gay Barcelona que na noite daquel fatídico día discutiu cun veciño, suceso que provocou a presenza de axentes do corpo policial da Generalitat. O resultado da violenta redución policial de Benítez foi a súa morte tras sufrir a brutalidade dos axentes durante un tempo desmesurado que, segundo a sentenza, puido ser de ata 12 minutos.
A familia da vítima será indemnizada con 150.000 euros. O acordo alcanzado polas partes supuxo a aceptación por parte do acusado da proposta do fiscal e das acusacións particulares e populares. Segundo o acordo, 6 policías declaráronse culpables dun delito de homicidio por imprudencia grave e outro contra a integridade moral, que supón unha pena de prisión de 2 anos que non se cumprirán, ademais doutras medidas de inhabilitación, suspensión de emprego e soldo durante o período de vixencia da sentenza, prohibición de patrullar no barrio de Raval, onde ocorreron os feitos e asistencia a un curso de dereitos humanos. Iso si, coa condición de non cometer ningún delito durante un tempo. Veña, que Linchan a un cidadán ata matar e saen con el cun “ser bo e ler a declaración dos dereitos humanos para que non volvas saír das mans”.
Na frase pódese ler que a policía deu puñadas, patadas, golpes de porra e xeonllos Benítez, freándoo "de forma excesiva, desproporcionada, tanto na duración, que puido ser superior a 12 minutos, no número de axentes implicados -ata oito-, como na forza física exercida sobre a vítima". Todo isto provocou un estado de inconsciencia e posterior parada cardiorrespiratoria. Pero o caso é que dous axentes tamén foron condenados por obstrución á xustiza con 3 meses de detención. Un deles por tratar de limpar a mancha de sangue que deixou Benítez no chan con baldes de auga e outro por interrogar á veciñanza sobre se gravaran o ataque co seu móbil e, en lugar de incautalo como proba, obrigaron á dona dona. do teléfono para eliminar a gravación en presenza do axente. Veña, comportamento exemplar.
Pero o peor é que con este acordo os axentes evitan o xuízo, cun xurado popular por certo, e colocan unha capa de silencio sobre o corpo de Benítez e a imposibilidade das moitas dúbidas que penden sobre o que claramente foi un linchamento. pode ser borrado algún día. Así que nunca saberemos cantos veciños agochan imaxes do sucedido por medo a represalias. Tampouco aclararemos se é certo que se impediu a intervención do persoal sanitario que acudiu a axudar a Benítez. Ningunha sala escoitará a declaración dun home que asegura que no medio do ruído e xemidos de Juan Andrés escoitou "Maricón, imos matarte!". Iso sen entrar na posterior manipulación dos feitos con cuestións como o feito de que ata pasados 2 días non se lle comunicou o falecemento á familia, que non se puido aclarar se Benítez morreu na rúa ou en urxencias. Hospital clínico ou que a súa propia irmá se lle impediu ver o corpo ata que pasou unha semana.
nada, non saberemos nada e ninguén pagará realmente por nada. Avogados e políticos tratarán de satisfacer as conciencias coa súa xerga de plataforma e mitra mentres na rúa os veciños de Juan Andrés seguirán reclamando xustiza berrando "impunidade policial" por "un maricón" matado a golpes.
Fuente: El Periódico
GAYLES.TV
Televisión en liña
