A piques de vivir outro cambio de ano, afrontamos o equilibrio inevitable, o inventario de triunfos, dramas, acertos e agravios. Pero tamén á lista de resolucións e desexos aprazados ano tras ano. Contaremos os cuartos e as horas e dependendo do recuncho do mundo no que nos amanece o primeiro sol de 2015, atragantarémonos coas uvas, miraremos ao ceo seguindo o ronsel dos fogos artificiais, vestirémonos. roupa vermella secreta, comeremos lentellas ou vas a saber que celebra todos e como o celebra.
Ao final conclúese que Os anos son como moedas, teñen dúas caras, non son nin bos nin malos, simplemente son e A boa noticia non é outra que estar aquí para celebralo..
Este que acaba de rematar levouse a dúas Ana Marías que nos eran moi queridas, Moix e Matute, tamén Pertegaz, Leopoldo María Panero e tantos anónimos que morreron só porque se sentían diferentes a quen levantou a man para levar. afastalos.vida. Vivimos ataques, insultos, intentos de curarnos, cárceres e persecucións. Pero tamén orgullo polo goteo incesante de leis cada vez máis tolerantes e liberadoras en tantos países, a criminalización da barbarie, a alegría de ir de festa na rúa, as noticias do amor compartido, de famosos como Elton John, Navratilova, Jodie Foster ou Neil Patrick, pero tamén moitas persoas que, sen ser famosos, decidiron quitar as bisagras oxidadas de miles de armarios.
Hai un par de días un bo amigo compartiu comigo uns consellos: colle un frasco de cristal baleiro e cada vez que che pase algo bo o ano que vén, escríbeo nun papel, dóbrao e méteo no bote. Nun ano, ábreo e toma conciencia de todo o ben que che trouxo a vida.
Desde o fondo do noso corazón desexámosvos un enorme barco cheo de desexos cumpridos e sorpresas inesperadas. Feliz 2015!
Gayles.tv
Televisión en liña
