Pedro Zerolo hil da

Pedro Zerolo hil da

AZKEN BERRIA.- Poesia hainbeste maite zuenarentzat titular biluzia da, minbizia zuela esan zioten egun berean José Ángel Valenteren bertso batzuk argitaratu zituen bere Twitter kontuan: “Zure gorputzak / bete dezake. ene bizitza, / nola zure barreak / leherrarazi dezake tristuraren horma opakua”. Gaur goizean 54 urterekin hartu digun minbizi hura, tristura opako horma horren aurrean bakarrik utzi gintuen. Baina mina biluzik eta ertz gabe dago.

Gaur plazaratuko dira elegia, panegiriko, laudorio eta laburpen biografikoak, non Zeroloren bularrean taupadatutakoa bezain handia den bihotz bat sartzea ezinezkoa den. Borrokalaria zela esatea, aktibista zela, azken unera arte lubakian egon zela esatea egia baita, baina ez duela adierazten bere ahaleginari esker gaur askeago eta alaiago dauden milaka lagunen esker ona.

Ez da hemen zerrendatu behar hainbeste zintzotasunez bere gain hartu zituen ardurak, bere militantzia, bere dedikazioa gauza ezagunak direlako. Haren hitzak bildu baino lehen, gaur zein handia den bere galerak utzitako hutsunea:

«Funtzionario publikoa naiz, gardena naiz. Nire bizitza etengabeko eta etengabeko borroka izan da. Guztioi gomendatuko nieke gure bizitzan aktibistak izatea, izan ezean, bizitza pasatzen baita jardun ezinik. Beldurrik gabe bizi behar duzu, beldurrik gabe indarra zurekin dagoela sentitzen duzulako, beldurrik gabe bizitza zurekin dagoela sentitzen duzulako".

Hitz hauek Gayles.tv-k iaz izenburuarekin egin zuen elkarrizketaren parte dira «Pedro Zerolo, bizi beldurrik gabe» izenburuko esteka jarraituz ikus dezakezuna.

Hemendik gure laguntza guztia adierazi nahi diogu bere senarrari, Jesús Santosi, eta Pedrok hainbeste jenderen bizitzan erein zuen maitasunaren islan erosotasuna aurki dezala opa diogu.

Atzo arte Madrilgo Batzarrean diputatu hautetsia izan zen, baina atzo ezin izan zuen horrela akreditatu zuen akta bildu. Eta hasierako titularra biluzik bazen, izan dadila Miguel Hernández bere bertsoekin agur honi amaiera ematen diona. Atseden lasai, Pedro, beti lagun arte.

Heriotza goiztiarrak hegaldia hartu zuen,
goizean goiz,
goiz da lurrean ibiltzen.

Ez dut heriotza barkatzen maitasunean,
Ez dut barkatzen arretarik gabeko bizitza,
Ez diot lurrari edo ezer barkatzen.

Azken orduko Gayles.tv
Lineako telebista

 

↑↓Iruzkina

Zure helbide elektronikoa ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak markatuta daude *