Norberaren identitaterako eskubidea

genero-identitatea-adingabeetan Norberaren identitaterako eskubidea

52 trans eta LGTBI entitatek euren iritzia ematen dute “GENERO IDENTITATEAREN ERAIKUNTZA, TXINTXOAK ETA GENERO DISFORIA” inguruko jardunaldiei buruz.

EDITORIALA GAYLES.TV.- Baldin ukaezina den eskubide bat, izatearen berezkoa, edozein eremutan norberaren identitaterako eskubidea da, nazio, hizkuntza, arraza, baina, batez ere, sentitutako generoaren gainetik identitatea izateko eskubidea da. norbanakoaren nortasuna eraikitzen den oinarria. Eta nortasun hori eraikitzen den mugak edo oinarriak hausnartu, eztabaidatu, markatu dezakeena pertsona eta ez inor. Agerikoa dirudi, ezta? Bada, atzo Madrilen, Comillaseko Unibertsitatean, izenburupean itxi zuten haurtzaro, nerabezaro eta gazte trans-en inguruko jardunaldietan: “GENERO IDENTITATEAREN, TXINKIAREN ETA GENERO-DISFORIAREN ERAIKUNTZA”, paperak aurkezten zituen pertsona bakar bat ere ez zen trans.

stop-transfobia

Segur aski, izango da hauek jardunaldi profesionalak direla uste dutenak eta ORL izateko gor izan behar ez den moduan, bistan da transexualitatea izan gabe eztabaidatu daitekeela. Baina programaren irakurketa diagonal bat nahikoa da konturatzeko gaiak jorratzen dituela, zeinetan iraingarria den, manipulatzailea ez bada, kaltetutako pertsonen ahotsik ez edukitzea, hots, pertsona transexualak. Alderdi juridikoak, bioetikak, bizitzako istorioak. Eta arazoaren oinarrian hori izaten jarraitzen du gaiari ikuspegi patologizatzaile batetik jorratzen jarraitzen da. “Etorri eta ikusi”, zirkuko karpan anomalia izatetik entomologoaren mikroskopioko intsektua izatera pasa gara. Jarrera hori, hainbeste pertsonarentzat hainbeste sufrimendu suposatuko ez balu, ia ohitura txartzat jo daitekeena, bertan dagoen norbait ez dagoela itxurak egitean bezala.

Horregatik, 52 trans eta LGTBI talde batu dira eta ahotsa altxatu dute, trans pertsonek eta haien ingurune elkartuek haurtzaroan eta nerabezaroan trans identitateari buruz esaten dutena ere entzun dadin. “Unitate espezializatuetako” profesionalek gaiari buruz aurkezten dituzten ikasketetatik haratago, lehen pertsonan esperientzia dagoelako eta eztabaidatzen ari zarenean kontuan hartzeko eskubidea, gutxienez.

Gaur Espazio hau eman nahi izan diegu talde hauei eta “GENERO IDENTITATEAREN ERAIKUNTZA, TXINTXOAK ETA GENERO DISFORIA” jardunaldiei buruz argitaratu berri duten adierazpenari.. Oso-osorik transkribatzeak merezi duela uste dugu, bere edukia ahalik eta jende gehienarengana iristea garrantzitsua delako eta zabaltzea integrazioaren, aniztasunaren eta eskubidearen aldeko borrokan inplikatuta sentitzen den edonoren erantzukizun morala delako ia. norberaren nortasuna. Horregatik, hemen irakurtzeari ez uztea gomendatzen dugu, asko merezi du.

Identitatea ezin delako diagnostikatu. Identitatea eskubide bat da.

Jarraian, hornitutako komunikazioa uzten dizuegu Daniela Fundazioa.

 


Espainia osoko Trans eta LGTBI entitateen komunikazioa “GENERO IDENTITATEAREN ERAIKUNTZA, TXINTXOAK ETA GENERO DISFORIA” izan da gaur, 6 2016ko urrian, Comillaseko Unibertsitate Pontifikalean Madrid.

Espainia osoko 52 Trans eta LGTB talderen izenean gure ahotsa altxatu nahi dugu, gaur, 6ko urriaren 2016an, Universidad Pontificia Comillas-en egin den “GENERO IDENTITATEAREN, Adingabeen eta GENERO DISFORIAREN ERAIKUNTZA” Jardunaldiaren inguruan.

Eta egin nahi dugu saio hauetan hemen planteatutakoen beste hurbilketa eta ikuspegi batzuk ere entzun daitezen. Beraz, trans pertsonek eta gure aliatuek haurtzaroan eta nerabezaroan trans identitateei buruz esaten dutena entzun dadin.

Has gaitezen esanez jardunaldi hauek trans pertsonen errealitatean ardaztuta daudela, eta, hala ere, ez dela programan trans bat bera ere agertzen hizlari gisa. Hau ez da kasualitatea, arrazoi asko daude zergatik ez gaudela azaltzen eta ez da zerbait berria. Zenbait esparrutatik trans pertsonei ez zaie inoiz hitza eman, ez dugu inoiz ahotsik izan gure errealitateaz eta gure beharrizanez hitz egiteko. Eta ez da horrela izan, ez baitigute inoiz gure burua adierazten utzi, ezta gure argudioak entzun ere. Egunero errealitate hori zuzenean bizi duten horietakoak.

Eta horren guztiaren arrazoia, hain zuzen, saio hauetan irudikatzen diren unitate “espezializatuetan” eta haiek pertsonifikatzen dituzten profesionaletan haurtzaroan eta nerabezaroan trans identitateak jorratzean jarraitzen duen patologizazioa da.

Haien ikuspegien patologizazioa erraz identifika daiteke:

1. Cis pertsonen (hau da, trans ez diren pertsonen) gorputzak eta identitateak zuzen, koherente eta baliozkotzat hartzen dira oraindik eta horregatik zalantzan jartzen dira gure identitateak. Ebaluatu egiten dira, behatzen dira... ebaluazio horien menpe gauden gizon, emakume edo pertsona ez-bitarrak bezala bizi ahal izateko. Horrek ikuspegi patologizatzailea erakusten du; benetan esaten duguna garela ziurtatu behar dugula sinetsita, hori beste nahaste baten ondorioz izan daitekeen galdetzea, denboran irauten duen zerbait dela ziur egotea... Adingabeak ezin duzula pentsatzera eraman dituen ikuspegia beren nortasuna zein den jakitea, herritar osoak izatetik baztertuz. Bitar ez diren pertsonekin egin den modu berean, ez gizon eta ez emakume ez diren eta, beraz, unitate horiek oinarri dituzten aurreiritziei ere aurre egiten dieten trans.

Zenbait kasutan aldatu behar izan diren eta beste batzuetan gauzatzeari eusten dioten ikuspuntuak eta esku-hartzeak, Andaluziako eta Madrilgo pertsona transen zainketan espezializatutako Unitateetan, hitzaldi hauetan hizlari, legediaren aginduz soilik. zentzu horretan onartu direla bai Andaluzian eta baita Madrilen ere. Bertako profesional askok publikoki kontra daudela edo akatstzat jotzen duten legedia, trans pertsonen taldeek beraiek, aliatu profesionalek egin eta gero batzarrean gehiengoz onartua izan arren.

2. Jardunaldi hauetan, trans izatea “genero disforia” pairatzearekin parekatzen jarraitu da, jardunaldien izenburuari begiratu besterik ez dago. Trans pertsona guztiek ez dute disforia pairatzen, cisexismoaren eta transfobiaren ondorioak jasaten ditugu eta gutako batzuek ondoeza izan dezakete edo ez gorputzarekin eta beste batzuek ez. Ezin da onartu transpertsonek disforia pairatzen dutenik, egoera hori dutelako. Hau ere patologizazioa da.

3. Horregatik, ikuspegi honen arabera, trans pertsonek ez dute lekurik egun hauetan: Zer jakingo dute?Zer jakingo du haur edo nerabe batek bere identitateaz? Profesionalak hor daude jada, patologiak eta tratamenduak benetan ulertzen dituztenak. Oihu egin, negar egin, kexatu edo salatu dugunean ez gaituzte entzuten ezta entzun ere. Ez bere buruaz beste egiteko zorian geundenean.

4. Gu ere ez gaude hemen gu entzutea interesatzen ez zaielako. Osasungintzan artatzen gaituzten profesional askok badakite ez gaudela konforme nola tratatzen gaituztenarekin eta nahiago dutela aurreikusten duten eta benetan dagoen gatazka saihestea, dena kontrolpean dagoela eta trans pertsonak pozik daudela ematen jarraitzea. haien eskuak..

5. Hain justu, egun hauek urrian ospatzen ari dira, 2007az geroztik Trans Despatologizazioaren Nazioarteko Ekintza Eguna ospatzen den hilabetean, Stop Trans Patologizazioaren Kanpainak martxan jarrita. Espainian sortu zen nazioarteko plataforma bat, bost kontinenteetako 405 aktibista talde eta sare, erakunde publiko eta erakunde politikoren partaidetza duena. Mugimendu hau beharrezkoa da gaur egun, egun hauetan dauden profesionaletako batzuk, edo nazioarteko erakunde medikoetako kide diren, trans pertsonak, adingabeak edo helduak izan, gure mendean jartzen saiatzen diren patologizazioagatik.

Horregatik, adierazpen honen talde sinatzaileek mediku edo soziosanitario profesional guztiei eskatzen diete:

– Disforiaz, ebaluazioaz edo tratamenduaz hitz egiteari utzi. Trans pertsonak ez daude gaixorik.

– Utzi gure identitateak zalantzan jartzea.

– Gu nor garen erabakitzeko eskubidea duzula sinisteari utzi.

– Gure ahotsei eta gure beharrei jaramonik ez egiteari utzi.

Identitatea ezin da diagnostikatu. Identitatea eskubide bat da.

Erakunde sinatzaileak:

Arkopoli

Arelas, trans* adingabeen elkartea.

trans autonomia

Chrysallis. Adingabe transexualen familien elkartea Chrysallis Madrid.

COGAM

Bolo Bolo kolektiboa

Gizon transexuala

FELGTB (Espainia osoko 47 talde federatu ordezkatuz)

Daniela Fundazioa. Haur, nerabe eta gazte trans eta haien familien berdintasunaren alde.

Triangle Fundazioa

Trans aztarnak.

Fuente: Daniela Fundazioa

 

GAYLES.TV
Lineako telebista 

Jarrai gaitzazu: Facebook Twitter Instagram

↑↓Iruzkina

Zure helbide elektronikoa ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak markatuta daude *