Hai uns días que circula por internet un vídeo, «Primeiro Abrazo Gay (Un experimento homofóbico)«, na que se convidan claramente a 15 persoas homófobos abrazar a un descoñecido, coa particularidade de que esa persoa estraña é gay ou lesbiana. O resultado é sorprendente. Pouco importa que os diálogos se entendan ou non, o xesto fala por si só.
Ao principio o prexuízos, os medos, a confusión, en definitiva, o "a priori”, é dicir, aquilo que nalgún sentido importante é independente da experiencia. Porque cando experimentamos e dialogamos, cando escoitamos ao outro, cando nos tocamos ou simplemente nos poñemos no lugar do outro. prexuízos e medo fúndense coma a neve na calor dunha aperta. E así descubrimos que pode haber un “a posteriori” da mirada, da palabra, do contacto, que rompe todos os nosos esquemas e nos achega ao máis esencial.
Porque o contrario do amor Non é odio, é medo. Medo ao que non sabemos, ao que é diferente, a que nos rouben as referencias, a quedar sen argumentos. Os armarios deben romperse desde dentro e fóra para que a igualdade non se produza só no marco da lei e o respecto xorde da capacidade de poñernos no lugar doutro. Despois deixaremos de ver xigantes onde só hai muíños.
Gayles.tv
Televisión en liña
